2009/01/14

Un aventura in le Mar Rubie

Iste historia es publicate previemente in le revista Panorama no 4-2004, sub le nomine
”Ancora il ha homines honeste”.
Tu pote audir mi lectura de iste historia in infra. Clicca sur le button in le fenestra de esnips e attende un curte tempore. In infra tu pote leger le texto in le mesme tempore.
Si le lectura non comencia preme le button "Get this Widget" e clicca in le nove fenestra que se aperi.
Get this widget | Track details | eSnips Social DNA


Isto es un historia authentic re un evento ante alcun annos in Israel. Mi sposa e io vadeva a ibi insimul con duo amicos pro celebrar mi sexantesime anniversario. Post un septimana quando nos viagiava in tote le pais nos anque voleva baniar alcun dies in le Mar Rubie in Eilat.

Un die quando nos habeva jacite sur le plagia durante multe horas nos decideva vader a un café. Nos quittava nostre vestimentos sur le plagia ma naturalmente io debeva haber mi portafolio e io lo poneva in le tasca al reverso del calceones a baniar. Quando nos retornava al plagia io ipse decideva baniar un ultime vice ma mi sposa e amicos remaneva su le plagia. Io natava a foras in le aqua equipate con snorkel e cyclope reguardante le belle pisces e corallos colorose. Io anque videva duo scafandreros natante in le direction opposite al longe le fundo del mar multe metros sub me.

Quando io retornava al plagia mi sposa me demandava con un surriso ironic: Ubi es tu portafolio? Alora io rememorava que io lo habeva ponite in le tasca e nunc illo esseva disparite. Naturalmente io esseva multo anxie, e post haber vidite mi confusion e horror un longe tempore, mi amicos finalmente diceva, que illes ante dece minutas habeva audite duo scafandreros camminante al longe le litore critante in anglese: "Es Erik Enfors hic?"

Primarimente mi amicos esseva multo espaventate e confundite, ma fortunatemente illes respondeva post un tempore de hesitation. Le scafandreros alora demonstrava un portafolio totalmente humide que illes habeva trovate sur le fundo del mar, inter le scolios de corallos, plus que cento metros ab le litore. Pois que mi sposa poteva demonstrar su carta de identitate con le mesme nomine, Enfors, illa recipeva le portafolio e illa poteva constatar que illo ancora contineva e moneta e cartas de credito.
Naturalmente illa les offereva un gratification ma illes refusava reciper lo e vadeva verso le parcamento.

Quando io audiva isto io tosto vadeva al parcamento pro regratiar les e de facto io les trovava ibi. Io parlava un longe tempore con illes e io poteva constatar que illes esseva studiantes universitari. Quando io de novo offereva un gratification pro haber essite tanto honeste, illes finalmente lo acceptava. Il haberea essite satis costose pro me, si io non habeva retrorecipite le portafolio, perque illo excepte moneta anque contineva e le licentia a conducer e le carta de parcamento del aeroporto in Svedia e alcun altere papiros importante.

Post iste evento fortunate mi amicos me consiliava comprar billetes de lotterias a causa de mi grande fortuna quando io retornava a Svedia, e de facto io anque comprava un tal. Ma alora le Dea de Fortuna me habeva abandonate, e apparentemente illa opinava que lo que jam habeva evenite esseva plus que sufficiente pro me.